OP Adventure NOT

Z oceanu wynurzył się ON. Dugong-sensei, znudzony treningami, postanowił sprać kilka śmierdzących makrelą zadów pomagierów niegodziwego Kung-fu Morsa. Nie wiedział jednak, gdzie powinien ich szukać. Uznał zatem, że swoje poszukiwania przygody rozpocznie od niepozornie wyglądającego skrawka lądu. Wyszedł na brzeg i popełznął w głąb lądu, w poszukiwaniu cywilizacji. Nie minęło pół godziny przebieżki, podczas której jednocześnie ćwiczył proste sierpowe, gdy trafił na jakąś zaniedbaną wioskę. Postanowił zatem podejść i jak gdyby nigdy nic, zapytać o drogę do siedziby bosmana złego Kung-fu Morsa. Akurat nadarzyła się ku temu okazja, ponieważ zauważył przechadzającego się po wiosce młodzieńca. Widać było, że pochłonięty lekturą nie zwracał uwagi na otoczenie. Dugong-sensei podpełznął bliżej i lekko klepnął go płetwą, aby tamten zwrócił na niego uwagę. Odchrząknął nieznacznie i dworsko się ukłonił.
- Kuo, kuo? Kuo kuo kuo, kuo kuo. Kuo kuoo kuo kuo kuooo. Kuo? Kuo kuo kuo? - Ostatnie pytania zadał z uśmiechem. Czekając na odpowiedź młodzieńca, wciąż trenował proste sierpowe, wyraźnie jednak nie celując w chłopaka.

Ostatnio edytowany przez Kung-Fu Dugong (2014-08-10 13:14:07)

Sharn przez chwilę przyglądał się temu zabawnemu Dugongowi. Nawet nie rozumiał co do niego mówi ale jakże zabawny on był a może i nawet jest jadalny. Niestety zwierzaczek był zbyt słodki by go zjeść także Jikpolkit musiał zadowolić się pokarmem na awaryjne okazje. Włożył rękę do wewnętrznej kieszeni w swoim płaszczu i już po chwili w jego ręce znajdowała się bułka z serem zawinięta szczelnie w torbę foliową. Zajął się rozwiązywaniem jej przyglądając się mistrzowi kung-fu. Już miał zacząć cokolwiek mówić aby przekonać się czy zwierze go rozumie gdy nagle usłyszał głos jakiejś piskliwej smarkuli. Po wygłoszeniu swojej przemowy zaczęła ciągnąć zabawnego Dugonga za płetwę a jej mama jeszcze proponowała jej kupienie zwierzęcia zagrożonego wyginięciem. Tego było już zdecydowanie za wiele. Nasz bohater zagiął róg swojego tomiszcza zawierającego ponad 400 stron po czym zamknął je i uderzył nim w rękę małej dziewczynki która ciągnęła mistrza Kung-Fu a następnie spojrzał na jej matkę z iskrami wyrażającymi chęć mordu w oczach.
- Kupowanie zagrożonych gatunków jest nielegalne! - wrzasnął do niej i przywalił jej książką w prawy policzek. - WYNOŚ SIĘ NIEGODNA OGLĄDANIA MNIE DZI... EWOJO!
Zaraz po tym włożył kawałek bułki do buzi i odgryzł go i jak gdyby nigdy nic zaczął ponownie czytać swoją książkę ukazując przy tym swoje zaostrzone paznokcie.

Na wyspie Dawn zaczynało roić się od dziwaków. Ledwo co pojawił się tutaj jeden Dugong, a zaraz niedługo po nim pojawił się następny. Wyskakując z wody, ukazał się inny, wyjątkowy, bo w przeciwieństwie do innych osobników swojej rasy, Dugong Nik miał ciemną skorupę na głowie i brązowy element na szyi. Na plecach dumnie ukazywał znak Słomianych Ninja, a przy boku miał swoją Sunekudagę, schowaną w specjalną, krótką pochwę stworzoną dla pływaka. Nik przeszedł się po plaży, by zaraz skierować się w stronę wioski. Po drodze wyciągnął miecz, wymachując dookoła złożonym Sunekudagą.
Tak łaził, gdy nagle zobaczył coś, co nieczęsto widuje się na East Blue, innego Dugonga. Zbliżył się do niego i krzyknął:
- KUO! - głośno i krótko zwrócił na siebie uwagę.

Ostatnio edytowany przez Nik (2014-08-19 11:02:18)

Sharn rzucił niechętne spojrzenia na prawo i lewo i nareszcie do niego dotarło... TAK! SĄ OTOCZENI! I chyba trzeba coś z tym zrobić. Młodzieniec zaznaczył stronę na której aktualnie się znajdował swoją zakładką z Sanji'm (lol coś takiego nie istnieje T.T) a następnie włożył ją... gdzieś... uznajmy że ma wewnątrz płaszcza taką kieszeń na książki własnej roboty.
- A więc tak działa sprawiedliwość? WYSTARCZY DAĆ W ŁAPĘ I JEST SPOKO!? - wykrzyknął mocno zdenerwowany przerwaniem mu lektury Jikpolkit.
Wystawił jedną rękę na bok i pstryknął palcami by odwrócić uwagę marynarzy (Snap). W momencie ich rozkojarzenia szybko wyjął swojego Kikoku i pobiegł za pierwszego z przeciwników przykładając mu ostrze miecza do szyi.
- Ile wam dała i ile chcecie za udawanie że nic się nie stało? - zapytał rozbawionym głosem.
Gdyby jednak nie przystano na jego propozycję to Sharn gotów był wykonać pchnięcie by przebić szyję przeciwnika i zaraz wbić w niego swoje ostre pazury a jego ciałem rzucić na swoje lewo (Demolition Claw). Drugą ręką (prawa) gotów był wykonać Air Claw i posłać na przeciwników pięć fal ciętego powietrza. Liczył także na to że Dugongi będą mu w tej walce pomagać. Gdyby jednak przystano na jego propozycję to gotów był zapłacić by odejść w spokoju. Co ciekawe jego bułka przez cały czas znajdowała się pomiędzy jego zębami nawet gdy otwierał buzię co oznacza że dużo trenował w jezeniu.

Nik krzyknął do nieznanego Dugonga, gdy nagle na miejscu znalazła się grupa marynarzy, która ruszyła na wszystkich, chłopaki zaczęli coś mówić, jednak tego nie zdenerwowało to, jak oni się zachowywali, a to że z ich powodu zignorował ich obcy Kung-Fu Dugong. Z tego powodu, nieźle się wkurzył, po czym, machając ciągle złożonym mieczem (który w tej formie przypomina beznadziejnie wykonany szylet) i wykrzykując wściekle: - Kuo kuo kuo!! KUO!!
Zaraz po tym, pobiegł w stronę swojego nowego znajomego, mówiąc: - Uuuu! Kuuo? Kuo kuo kuo? Kuo kuo!
Później, jeżeli grupka marynarzy nadal przeszkadzała, wyciągnie swój miecz przed siebie, krzycząc: - Kuo! Kuo kuo!
Zaraz po tym jego wspaniała Sunekudaga powinna się rozszerzyć, ukazując prawdziwą wspaniałość jego broni. Może to wystarczy, żeby nastraszyć przeciwników.

Dugong był przerażony tym, jak szybko rozwinęła się akcja i jaki jest rozmiar eskalacji gniewu wobec zwierząt chronionych. Nie chciał walczyć, ponieważ sztuka kung-fu uznawała walkę za zło konieczne. Pradawna prawda głosi przecież, że "lepiej podać komuś płetwę i przekąsić z nim sardynkę, niż wyrywać sobie z ust dorodną makrelę". Stosując się zatem do tego nindo, Dugong nie zamierzał brać czynnego udziału w walce. Poza tym, nie miał do niej powodu. To on był ofiarą. Nikogo nie uderzył, nie zachowywał się agresywnie, lecz szukał jedynie ucieczki od małej złośnicy. Gdy zbliżyli się do niego marynarze próbujący go chwycić zorientował się, że jego taktyka słodkich oczu nie podziałała. Przybrał zatem dumną minę i sięgnął płetwą do wewnętrznej kieszeni sweterka. Szybko wyjął stamtąd pewną plakietkę i wylegitymował się, niczym agenci FBI. Była to legitymacja emeryta i rencisty z tytułu osieroconego dziecka, a ponieważ Dugong nie skończył jeszcze 25 lat, to należał mu się pełny wymiar renty po rodzicach. Niżej natomiast znajdowało się zaświadczenie ze zdjęciem o niekaralności, a jeszcze niżej certyfikat zwierzęcia zagrożonego wyginięciem, a zatem będącego pod ścisłą ochroną ekologów. Powszechnie wiadomo, ze kung-fu Dugongi są endemicznym gatunkiem przybrzeżnych wód Alabasty, a więc są objęte szczególną opieką i każdy, kto przerobi je na tran poniesie surowe konsekwencje. Takie było prawo. Oprócz tego znajdowała się tam również przepustka króla Alabasty na wizytację East Blue o nieokreślonym terminie ważności. Teraz zwierzak był pewny, że nic mu się nie stanie. Wyprostowany świecił papierami przed laikami z Marynarki. Nie mają prawa nic mu zrobić.

Jednak nie przystano na jego propozycję zatem Sharn gotów był wykonać pchnięcie by przebić szyję przeciwnika i zaraz wbić w niego swoje ostre pazury a jego ciałem rzucić na swoje lewo (Demolition Claw). Drugą ręką (prawa) miał zamiar wykonać Air Claw i posłać na przeciwników pięć fal ciętego powietrza. Liczył także na to że Dugongi będą mu w tej walce pomagać. Ataki miał zamiar unikać by po znalezieniu się w dość dużej odległości od przeciwników pokryć swoje "pazury" za pomocą Haki (jestem taki fajny że nie dałem SP za haki ._.) i podbiec to przeciwników. Pierwszego który będzie w zasięgu chciał zaatakować poprzez mocny zamach ręką który miał sprawić że klatka piersiowa przeciwnika zostanie poraniona jego ostrymi pazurami. Następnie miał zamiar zaatakować go poprzez mocny zamach drugą ręką by wysłać na przeciwnika pięć fal ciętego powietrza. Jednak nagle... jego bułka... wypadła... MU Z BUZI!
- N-nie! - wydarł się i padł na kolana. - TO WSZYSTKO WASZA WINA WY MENDY!
Szybko podniósł się z ziemi i zaczął obracać się w okół własnej osi wykonując przy tym mocne cięcia wycelowane w powietrze aby na każdą ze stron świata a w tym każdego marynarza poleciała fala ciętego powietrza mająca za zadanie zniszczyć tych frajersów.